Liderlik

Bugün, gerek C-seviye gerekse farklı yönetsel seviyelerdeki liderlerle çalıştığımda, liderlik kavramlarına olan takıntıyı anlamlı bulmuyorum. “Burada konumsal liderlik yapmalıyım" ya da "Bu durumda durumsal liderlik uygundur" gibi kalıplar “özenle ve büyük bir olaymış gibi” sıklıkla dile getiriliyor. Bu kavramlar sınıflandırmak açısından önemli olabilir fakat bana göre insanı kendi özünden koparıyor. Ve benim adını koyduğum "-MIŞ tipi Liderlik" ortaya çıkıyor. Daha kendisini tanımadan, ezbere duyduğu kavramları uygulamaya çalışan liderler, kendilerini olmadıkları bir başkasına dönüştürmeyi başarıyor. Sonuç? Bu beyhude çabalar işleri daha karmaşık hale getiriyor.

“Kumardan alınan keyif, ödülün ne zaman geleceğini bilmemektir” Dan Ariely – Akıldışı...

Kariyerinde nasıl ilerlersin? İçinde bulunduğun sıkışmışlıktan nasıl çıkarsın? Sana nasıl yardımcı olabilirim.

Liderlik denen şey; ”çalışanlarına ilham verme ve onları motive ederek istediği sonuçları almasına yardımcı olmaktır” en basit haliyle. Ve nörobilimsel çalışmalar der ki bir lider çalışanlarına; - Tehditler savurur, - Onları aşağılar, - Hep sorunlara odaklanırsa, çalışanların beyinlerinde bazı bölgeler aktifleşerek, çalışan liderden uzaklaşır.  Nörobilimsel liderlik kapsamında (nöroliderlik) dört temel liderlik becerisi ortaya çıkmaktadır; - Sorun çözme ve karar verme becerisi, - Duyguları düzenleme ve yönetme becerisi, - Diğer insanlarla işbirliği yapma yeteneği, - Ve değişim kolaylaştırma yeteneği, Koca koca işletmelerin (ve bugün start-up’ların da)  lider olarak gördüğü kadrolara koçluk ve mentorluk gibi destekler sağlamasının en önemli nedenlerinden biri de budur.